Ο σωλήνας ανοξείδωτου οξυδώνει;

Το ανοξείδωτο είναι γνωστό για την αντίστασή του στη σκουριά και τη διάβρωση, αλλά υπό ορισμένες προϋποθέσεις, μπορεί ακόμα να δοκιμάσει τη διάβρωση. Το ανοξείδωτο περιέχει ένα ελάχιστο του χρωμίου 10,5%, το οποίο διαμορφώνει ένα λεπτό, αόρατο στρώμα του οξειδίου χρωμίου στην επιφάνεια. Αυτό το στρώμα, αποκαλούμενο παθητικό στρώμα, προστατεύει τον ελλοχεύοντα χάλυβα από την οξύδωση.

Εντούτοις, εάν το παθητικό στρώμα είναι χαλασμένο ή συμβιβασμένο, το ανοξείδωτο μπορεί να γίνει τρωτό στην οξύδωση. Οι παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν στη διακοπή του παθητικού στρώματος και της οξύδωσης περιλαμβάνουν:

1. Έκθεση στα διαβρωτικά περιβάλλοντα: Το ανοξείδωτο μπορεί να επηρεαστεί από ορισμένες διαβρωτικές ουσίες όπως τα χλωρίδια, τα οξέα, και τα άλατα. Παραδείγματος χάριν, εάν οι σωλήνες ανοξείδωτου εκτίθενται στα υψηλά επίπεδα των ιόντων χλωριδίου, όπως στις παραλιακές περιοχές ή τα περιβάλλοντα με την υψηλή αλατότητα, η διάβρωση διάβρωσης ή η διάβρωση ρωγμών μπορεί να εμφανιστεί.

2. Μηχανική ζημία: Οι γρατσουνιές, σκάβουν, ή άλλες μορφές μηχανικής ζημίας στην επιφάνεια μπορούν να αναστατώσουν το παθητικό στρώμα και να παρέχουν μια διάβαση για τη διάβρωση για να αρχίσουν.

3. Έλλειψη οξυγόνου: Το ανοξείδωτο απαιτεί το οξυγόνο για να διατηρήσει το παθητικό στρώμα. Στα περιβάλλοντα με την περιορισμένη παροχή οξυγόνου, όπως το στάσιμο νερό ή οι θαμμένες εφαρμογές, το ανοξείδωτο μπορεί να είναι περισσότερη επιρρεπής σε εντοπισμένη διάβρωση.

4. Ακραίες θερμοκρασίες: Σε ορισμένες περιπτώσεις, η έκθεση στις πολύ υψηλές θερμοκρασίες μπορεί να οδηγήσει στο σχηματισμό των καρβιδίων χρωμίου, ο οποίος μπορεί να μειώσει την περιεκτικότητα σε χρώμιο κοντά στα όρια σιταριού και να προκαλέσει τη??????????? διάβρωση.

5.